Pedagog Specjalny

 

BLIŻEJ SIEBIE – DALEJ OD NARKOTYKÓW...

 

Być rodzicami nastolatka nie jest łatwo. Jeżeli jednak rozumie się i pamięta, że okres dorastania jest tak samo trudny dla rodziców, jak i dla dziecka - to połowa sukcesu. Większość rodziców najbardziej boi się okresu, kiedy dziecko zaczyna

dorastać. Zaczyna wtedy wymykać się spod kontroli, buntuje się, poszukuje nowych doświadczeń, a rodzice czują się bezradni, w dodatku mniej ważni dla dziecka niż jego rówieśnicy. Wszyscy chcemy być dobrymi rodzicami i na ogół nie szczędzimy wysiłku, aby nasze dzieci były szczęśliwe. Staramy się, chcemy dla dziecka jak najlepiej, a mimo to zdarza się, że spotykają nas rozczarowania, a dziecko sprawia kłopoty. Ten krótki poradnik jest adresowany do wszystkich rodziców. Być może porady

tu zawarte dla wielu osób są oczywiste, ale być może dla niektórych okażą się pomocne i zwrócą ich uwagę, że rodzice mają decydujący wpływ na to, czy dziecko sięgnie po narkotyki. Nie ma prostych i skutecznych recept na to, jak całkowicie uchronić dziecko przed narkotykami, ale jedno jest pewne: im lepszy mamy kontakt z dzieckiem, tym łatwiej ustrzeżemy je przed narkotykami. Rozmowa jest podstawą dobrych kontaktów z dzieckiem, bo pozwala lepiej poznać jego świat, oczekiwania, marzenia, ale też różnorodne problemy. Nie bójmy się rozmawiać także na trudne tematy. Wiedza o narkotykach pomaga

przełamać opory przed rozmową z dzieckiem na ten trudny temat. Im więcej wiemy na temat narkotyków, tym łatwiej przekonamy dziecko o ich szkodliwości. Używajmy rzeczowych argumentów.

 

Co warto wiedzieć i robić, aby chronić dziecko przed narkotykami:

• znać prawa rządzące rozwojem dziecka,
• wiedzieć jak budować dobry kontakt z dzieckiem,
• znać powody, dla których młodzi sięgają po narkotyki,
• być konsekwentnym w przestrzeganiu zasad, mieć rzetelną wiedzę na temat narkotyków.

 

 

JAK ZAPOBIEGAĆ UZALEŻNIENIU OD GIER KOMPUTEROWYCH U DZIECI

 

Uzależnienie od gier obejmuje nie tylko gry komputerowe, ale także gry wykorzystujące inne media elektroniczne - konsole,

i-pody, telefony komórkowe itd. Istnieją dowody na to, że gry komputerowe mogą być źródłem agresji, mogą wywierać szkodliwy wpływ i mogą uzależniać. Należy podkreślić, że efekty są niezwykle indywidualne i zależą od wielu czynników, a nie tylko od czasu spędzanego na graniu. Inne czynniki to np. wiek, dojrzałość emocjonalna, rodzaj gier, posiadanie specyficznych cech osobowościowych (np. niska samoocena, czy też nieśmiałość w kontaktach z innymi ludźmi). Ze względu na to, że uzależnienie od gier komputerowych u dzieci jest bardziej destrukcyjne, zwłaszcza w ujęciu długofalowym, warto zastanowić się, w jaki sposób można zmniejszyć ryzyko uzależnienia.

 

 

Oto kilka porad:

• ograniczenie czasu spędzonego na graniu - zaleca się, aby czas spędzony przed komputerem czy telewizorem był ograniczony do około 2 godzin dziennie, ważne jest, aby nie ograniczać się tylko do limitowania czasu grania, ale takżezaproponować alternatywne formy rozrywki dla dzieci - pokazać, że poza światem gier istnieje także rzeczywisty świat pełen atrakcji i rozrywek;
• kontrolowanie tematyki gier - na wstępie należy podkreślić, że nie chodzi tutaj o podejmowanie decyzji o tym w co grać za dziecko, ale raczej z dzieckiem, warto porozmawiać, aby poznać upodobania i gusty dziecka, i pomóc w podjęciudecyzji o zakupie nowej gry starając się ocenić czy wybrana pozycja zawiera treści, na które dziecko jest gotowe, im młodsze dziecko, szczególnie ważne jest, aby mieć świadomość jak wiele przemocy zawierają gry, w które gra dziecko;
• zasady bezpieczeństwa w Internecie - korzystaj z oprogramowania ograniczającego dostęp do stron zawierających nieodpowiednie treści, ucz dziecka zasad bezpiecznego korzystania z Internetu;
• emocje - zastanów się, jaki jest temperament twojego dziecka, jakie są jego słabości i silne strony, czy granie może stać się dla twojego dziecka substytutem np. dla interakcji z rówieśnikami, albo polem do rywalizacji?

 

 

Drogi Uczniu, zwróć się do pedagoga szkolnego gdy:

 

• czujesz, że nikt Cię nie rozumie
• nie potrafisz porozumieć się z nauczycielem
• masz problemy rodzinne, znajdujesz się w trudnej sytuacji materialnej
• masz problem i nie wiesz jak go rozwiązać
• chcesz podzielić się swoją radością, sukcesem
• chciałbyś z kimś porozmawiać, pomóc innym, ale nie wiesz w jaki sposób
• masz ciekawe pomysły, którymi chcesz się podzielić
• nie wiesz jak zaplanować swoją drogę edukacyjno-zawodową

 

Drogi Rodzicu, zwróć się do pedagoga szkolnego gdy:

 

• niepokoi Cię zachowanie dziecka
• chcesz porozmawiać o dziecku i Twoich z nim relacjach
• masz pytania dotyczące wyników w nauce dziecka i jego funkcjonowania w szkole
• potrzebujesz wsparcia w procesie wychowania
• szukasz pomocy
• masz pytania i nie wiesz do kogo się z nimi zwrócić
• zauważasz u dziecka problemy w uczeniu się.

                                                              

 

 

Źródło: https://sp2lidzbark.edupage.org/text44/