• KLASA 8 WOS

        • 24.06.2020 r.

          Dzień dobry

          Temat: Wybory prezydenckie.

          Wybory prezydenckie – wybory, w których wybiera się Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej. Odbywają się one co 5 lat na zarządzenie marszałka Sejmu, chyba że z jakiegoś powodu (głównie z powodu śmierci lub rezygnacji z urzędu prezydenta) kadencja prezydenta zakończy się szybciej. Ta sama osoba może sprawować urząd prezydenta jedynie przez dwie kadencje. Bierne prawo wyborcze przysługuje wszystkim obywatelom Polski, którzy ukończyli 35 lat, nie są pozbawieni praw wyborczych do Sejmu i zbiorą przynajmniej 100 tysięcy podpisów osób popierających ich kandydaturę. Czynne prawo wyborcze posiadają wszyscy pełnoletni obywatele Polski, również ci zamieszkali na stałe za granicą (od 2000 roku mogą głosować również w drugiej turze).

          Procedura

          Prezydentem zostaje ten kandydat, który otrzyma ponad połowę wszystkich ważnie oddanych głosów. Frekwencja wyborcza nie wpływa na ważność wyborów (trzeba dodać, iż w Polsce podczas wyborów prezydenckich jest ona najwyższa). W przypadku, gdy żaden z kandydatów nie otrzyma wymaganej liczby głosów, dwa tygodnie później odbywa się II tura głosowania, w której uczestniczą dwaj kandydaci z największą liczbą głosów z I tury. Dla zwycięstwa w II turze wystarczy otrzymać więcej głosów niż inny kandydat. Jeżeli przed II turą którykolwiek z dwóch kandydatów, którzy do niej przeszli, wycofa zgodę na kandydowanie, utraci prawo wyborcze lub umrze, w jego miejsce do wyborów w II turze dopuszcza się kandydata, który otrzymał kolejno największą liczbę głosów w I turze. W takim przypadku datę ponownego głosowania odracza się o kolejne 14 dni[a]. Państwowa Komisja Wyborcza niezwłocznie wówczas informuje, w drodze uchwały, o dopuszczeniu nowego kandydata wyborów prezydenckich w II turze oraz podaje do publicznej wiadomości datę przeprowadzenia ponownego głosowania[b].

          W III RP wybory prezydenckie przypadały jesienią, dopóki to nie zmieniło się z powodu śmierci Lecha Kaczyńskiego.

          Konstytucja RP wyborom prezydenta RP poświęca artykuły 127-130, ustalając: powszechność, równość wyborów, a także bezpośredniość i tajność głosowania. Szczegółowe zasady i tryb zgłaszania kandydatów i przeprowadzania wyborów oraz warunki ważności określa dział V ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. Kodeks wyborczy (Dz.U. z 2019 r. poz. 684).

          AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA

          19.06.2020 r.

          Dzień dobry

          Temat: Prezydenci III RP.

          Zapoznaj sie z plikiem umieszczonym w Zespole WOS -Pliki.  W zeszycie napiszcie krótką notatkę o wybranym kandydacie na prezydenta Polski w nadchodzących wyborach. 

          AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA

          10.06.2020 r.

          Dzień dobry.

          Temat: Skutki globalizacji. 

          Przeczytajcie artykuł o globalizacji Teams, a do zeszytu przepiszcie ramkę ze skutkami globalizacji. 

          AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA

          05.06.2020 r.

          Dzień dobry.

          Temat: ONZ

          Przeczytajcie temat z książki oraz obejrzyjcie prezentację umieszczoną w plikach na Teamsie w Zespole KLASA 8 WOS. Napiszcie w zeszycie notatkę o Radzie Bezpieczeństwa ONZ/ 

          AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA

          03.06.2020 r.

          Dzień dobry.

          Temat: Konflikty międzynarodowe obecnie.

          Obejrzyjcie prezentację zamieszoną w plikach na Teamsie w Zespole KLASA 8 WOS.

          Wynotujcie do zeszytu konfllikty zbrojne, które trwają obecnie na świecie, podajcie ich przyczyny. 

           

          AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA

          29.05.2020 r.

          Dzień dobry.

          Temat: Konflikty międzynarodowe.

          Obejrzycie prezentację o historii NATO. Wymienione są w niej konflikty, w czasie których była potrzebna interwencja NATO. Opiszcie wybrany z nich ( prace wyślijcie do mnie do 5 czerwca).

          https://www.youtube.com/watch?v=iTo9f-TbrLk

          AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA

          27.05.2020

          Dzień dobry.

          Temat: NATO i jego struktury. 

          Przeczytajcie notatkę.

           

          NATO, czyli Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego, to organizacja o charakterze politycznym, zrzeszająca państwa Ameryki Północnej i Europy. Celem istnienia NATO jest stabilizacja sytuacji politycznej w regionach zagrożonych konfliktami i zapewnienie bezpieczeństwa państwom członkowskim.

          NATO – informacje ogólne

          NATO istnieje od 24 sierpnia 1949 roku, kiedy to na mocy Traktatu Północnoatlantyckiego jego częścią stało się dziesięć państw, w tym Francja, Wielka Brytania i USA. Główną motywacją do powołania organizacji była niepewna sytuacja polityczna po II wojnie światowej, szczególnie ze względu na ekspansywne działania Związku Radzieckiego. Po rozpadzie ZSRR organizacja skupiła się na kwestiach stabilizacji sytuacji na arenie międzynarodowej. Przez lata do NATO przystępowało coraz więcej państw, osiągając liczbę 29 państw członkowskich w 2017 roku.

          NATO – cele i zadania

          Do podstawowych celów NATO należy ochrona ludności, zapewnianie współpracy między państwami członkowskimi i prowadzenie konsultacji w kwestiach bezpieczeństwa, zwalczanie pojawiających się nowych zagrożeń metodami politycznymi bądź militarnymi, reagowanie w sytuacjach kryzysowych i dążenie do utrzymania pokoju.

          Zapewnianie bezpieczeństwa jest głównym zadaniem NATO, do którego realizacji dąży się poprzez debaty mające na celu zapobieganie konfliktom między państwami członkowskimi NATO, jak i państwami partnerskimi. Sojusz państw NATO promuje demokrację i dąży do pokojowego rozwiązywania konfliktów, ale w razie potrzeby posługuje się swoimi siłami wojskowymi, które może wysyłać na teren państw objętych konfliktem (np. operacja w Kosowie w 1999 roku). NATO stara się też upowszechniać współpracę na płaszczyźnie rozwoju nauki i ochrony środowiska.

          NATO – państwa członkowskie

          Na 2017 rok liczba państw członkowskich NATO wynisi 29, są to: Stany Zjednoczone, Kanada, Francja, Dania, Islandia, Włochy, Wielka Brytania, Luksmenburg, Holandia, Norwegia, Portugalia, Albania, Belgia,  Bułgaria, Choracja, Czechy, Niemcy, Grecja, Hiszpania, Litwa, łotwa, Polska, Rumunia, Słowacja, Słowenia, Turcja, Węcry, Czarnogóra, Estonia.

          Poza państwami członkowskimi z NATO współpracują państwa Partnerstwa dla Pokoju, które wyraziły chęć wstąpienia w struktury NATO, państwa Dialogu Śródziemnomorskiego (Algeria, Egipt, Izrael, Jordania, Mauretania, Maroko, Tunezja), państwa Stambulskiej Inicjatywy Współpracy (Bahrajn, Kuwejt, Katar, Zjednoczone Emiraty Arabskie), a także inni partnerzy globalni, jak Australia, Irak, Japonia czy Republika Korei.

          NATO – struktura

          Główna kwatera NATO znajduje się w Brukseli i właśnie tam każdy kraj członkowski ma swoich przedstawicieli, którzy biorą udział w konsultacjach i procesach decyzyjnych. Najważniejszym organem decyzyjnym NATO jest Rada Północnoatlantycka, której przewodniczy Sekretarz Generalny, wybierany na trwającą cztery lata kadencję.

          Od 1 października 2014 roku funkcję Sekretarza Generalnego NATO pełni Jens Stoltenberg, a jego poprzednikami byli Anders Fogh Rasmussen (2009–2014) i Jaap de Hoop Scheffer (2004–2009). Na czele sił zbrojnych NATO od 2016 roku stoi generał Curtis Scaparrotti.

          W latach 2011–2016 Polska reprezentowana była w Radzie Północnoatlantyckiej przez Jacka Najdera, który został odwołany, a w maju 2017 roku funkcję ambasadora RP przy NATO przejął Marek Ziółkowski.

          NATO - Organizacja Traktatu Północnoatlantyckiego

          Główna siedziba

          Bruksela
          Rok założenia

          1949
          Cele

          – zapewnienie bezpieczeństwa w Europie
          – ochrona państw członkowskich przed wszelkimi formami ataków
          – pokojowe rozwiązywanie konfliktów
          – zażegnywanie konfliktów zbrojnych
          Liczba członków

          29 państw członkowskich
          Ważniejsi członkowie

          Jens Stoltenberg (od 1 października 2014, sekretarz generalny)

          AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA

          22.05.2020 r.

          Dzien dobry.

          Temat: Strefa Schengen. 

          Przeczytajcie poniższą notatkę, a potem w zeszycie uzupełnijcie tabelkę: 

          pozytywne strony strefy Schengen negatywne strony strefy Schengen
             

          UZUPEŁNIONĄ TABELKĘ WYŚLIJ DO MNIE , MOŻE BYĆ  W FORMIE ZDJĘCIE, DO  30 MAJA BR.

          Strefa Schengen to obszar UE bez kontroli na wewnętrznych granicach i jedno z najbardziej namacalnych osiągnięć integracji europejskiej. Dowiedz się więcej z naszego przewodnika.

          Strefa Schengen to jeden z filarów integracji europejskiej. W momencie jej powstania w 1995 r., czyli gdy wewnątrz strefy Schengen zniesiono kontrole paszportowe, swoboda przemieszczania się między państwami członkowskimi stała się faktem dla obywateli UE. Swobodny przepływ osób daje mieszkańcom UE prawo do życia, nauki, pracy i emerytury w dowolnym miejscu w UE. Turyści i przedsiębiorstwa również korzystają z dobrodziejstw strefy Schengen.

          Do strefy Schengen należy 26 krajów: 22 z UE i 4 spoza. Członkami strefy Schengen są wszystkie kraje UE poza sześcioma: Irlandia i Wielka Brytania utrzymują w mocy klauzulę opt-out i zarządzają własną wspólną strefą podróżowania, a Bułgaria, Chorwacja, Cypr i Rumunia mają przystąpić do strefy Schengen. Cztery kraje spoza UE należące do strefy Schengen to Islandia, Norwegia, Szwajcaria i Liechtenstein. 

          Prawie 3,5 miliona osób dziennie przekracza wewnętrzną granicę w UE. Swoboda przemieszczania się może oznaczać różne prawa dla różnych kategorii podróżnych - od turystów po rodziny. Obywatele UE mogą przebywać w innym państwie członkowskim w celach turystycznych do trzech miesięcy; jedynym wymogiem jest posiadanie ważnego dowodu tożsamości lub paszportu. Mogą też mieszkać i pracować w innym kraju członkowskim i mają prawo do takiego samego traktowania jak obywatele tego kraju. Przedsiębiorcy korzystają ze swobody przedsiębiorczości, czyli prawa do prowadzenia działalności gospodarczej w innym państwie członkowskim. Studenci mają prawo do studiowania w innych państwach UE.

          Według szacunków, permanentne przywrócenie kontroli na granicach wewnętrznych UE mogłoby wygenerować koszty od 100 miliardów do 230 miliardów euro na przestrzeni 10 lat, a 1,7 miliona osób miałoby utrudniony transgraniczny dojazd do pracy.  Zasady strefy Schengen znoszą kontrole na jej wewnętrznych granicach, jednocześnie harmonizując i wzmacniając bezpieczeństwo jej zewnętrznych granic. Ogólna zasada stanowi, że gdy ktoś dostanie się do strefy Schengen, może podróżować z jednego kraju członkowskiego do drugiego bez kontroli na granicach. Jednak uprawnione do tego organy krajowe mogą przeprowadzać kontrole pewnych osób na wewnętrznych granicach lub w ich pobliżu, jeśli informacje uzyskane od policji i praktyka uzasadniają tymczasowe zwiększenie nadzoru.  Strefa Schengen oznacza również wspólną politykę wizową dla krótkich pobytów obywateli krajów spoza UE. Państwa w strefie Schengen łączą również siły w walce z przestępczością poprzez współpracę policyjną i sądowniczą.  System informacyjny Schengen jest obecnie usprawniany z myślą o zapewnieniu Europejczykom większego bezpieczeństwa. Więcej informacji na ten temat znajdziesz na naszych infografikach. Wzrost migracji do UE w 2015 r. oraz zwiększone obawy dotyczące bezpieczeństwa, np. terroryzmu i poważnej przestępczości transgranicznej, wpłynęły na funkcjonowanie strefy Schengen i doprowadziły do ponownego wprowadzenia kontroli na granicach przez niektóre państwa członkowskie.

          Parlament potępił kontynuowanie kontroli na wewnętrznych granicach strefy Schengen w sprawozdaniu przyjętym 30 maja 2019 r. Tymczasowe kontrole na niektórych wewnętrznych granicach strefy Schengen trwają już 3 lata. Posłowie do PE naciskają na bardziej przejrzyste warunki stosowania tymczasowych kontroli jako środka ostatecznego. Zarządzanie migracją i bezpieczeństwem granic zewnętrznych to wyzwanie dla Europy. W 2015 r. zewnętrzne granice UE przekroczono nielegalnie 1,83 mln razy. Chociaż ta liczba spadła do 150 114 razy w 2018 r., UE stara się wzmocnić kontrole na zewnętrznych granicach i skuteczniej rozpatrywać wnioski o azyl. Te wyzwania zapoczątkowały znaczące zmiany w polityce zarządzania granicami, np. stworzenie narzędzi i agencji takich jak System informacyjny Schengen, System informacji wizowej (VIS), Europejska Agencja Straży Granicznej i Przybrzeżnej (Frontex) oraz nowy system wjazdu/wyjazdu (EES) na zewnętrznych granicach strefy Schengen. W celu wczesnego wykrycia przestępców, terrorystów lub innych osób stanowiących zagrożenie, podróżujący niepotrzebujący wizy będą w przyszłości sprawdzani przed przybyciem do UE za pomocą europejskiego systemu informacji o podróży oraz zezwoleń na podróż (ETIAS). Kontrole mogą rozpocząć się już w 2021 roku. By wzmocnić bezpieczeństwo UE, posłowie PE zatwierdzili również plany wyposażenia Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej w stały korpus 10 000 funkcjonariuszy straży granicznej do 2027 roku.

          Kraje strefy Schengen

          • Austria
          • Belgia
          • Czechy
          • Dania
          • Estonia
          • Finlandia
          • Francja
          • Grecja
          • Hiszpania
          • Holandia
          • Islandia
          • Liechtenstein
          • Litwa
          • Luksemburg
          • Łotwa
          • Malta
          • Niemcy
          • Norwegia
          • Szwajcaria
          • Szwecja
          • Polska
          • Portugalia
          • Słowacja
          • Słowenia
          • Węgry
          • Włochy

           

          AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA

          20.05.2020 r.

          Dzień dobry.

          Temat: Unia Europejska i jej organy.

          Przczytajcie zamieszczną notatkę i wynotyjcie do zeszytu organy UE. Następnie, korzystając z róznych żródeł informacji,  dopiszcie do nich ich obecnych przewodniczących.

          ORGANY UE

          Rada Europejska określa ogólny kierunek polityki UE, nie jest jednak uprawniona do przyjmowania prawa. Jej pracami kieruje przewodniczący – obecnie Charles Michel – a w jej skład wchodzą szefowie państw i rządów oraz przewodniczący Komisji. Rada odbywa posiedzenia przynajmniej dwa razy na pół roku, trwają one kilka dni.

          Stanowienie prawa

          W procesie stanowienia prawa UE uczestniczą trzy główne instytucje:

          • Parlament Europejski, który reprezentuje obywateli UE i jest przez nich bezpośrednio wybierany
          • Rada Unii Europejskiej, która reprezentuje rządy państw członkowskich. Pracom Rady przewodniczą kolejno poszczególne kraje UE w ramach tzw. prezydencji
          • Komisja Europejska, która reprezentuje interesy całej Unii.

          Te trzy instytucje w ramach „zwykłej procedury ustawodawczej” (dawna „współdecyzja”) wspólnie kształtują politykę i stanowią prawo obowiązujące w całej UE. Z reguły to Komisja proponuje nowe akty prawne, a Parlament i Rada je przyjmują. Komisja i państwa członkowskie odpowiadają potem za ich wdrażanie, zaś sama Komisja czuwa nad ich właściwym stosowaniem i wprowadzaniem w życie.

          Proces decyzyjny w UE – więcej na temat procedur stanowienia prawa w UE

          Państwa sprawujące prezydencję w Radzie UE w latach 2014–2020

          Inne instytucje i organy UE

          Ważną rolę odgrywają dwie inne instytucje:

          Uprawnienia i obowiązki wszystkich tych instytucji określono w traktatach, które stanowią podstawę wszystkich działań UE. W traktatach określono również zasady i procedury, których muszą przestrzegać instytucje UE. Treść traktatów uzgadniają prezydenci lub premierzy wszystkich państw UE, a ich ratyfikacji dokonują parlamenty krajowe.

          Unia Europejska posiada szereg innych, wyspecjalizowanych instytucji i organów międzyinstytucjonalnych: